بسم الله الرحمن الرحیم-نظریات شخصی است- القاب حضرت علی علیه السلام- نام‌ها و القاب امام علی( علیه السلام )
1. «علی»:[2] درباره چگونگینام‌گذارى آن‌حضرت به «على»؛ میان دانشمندان اسلامی اختلاف نظر وجود دارد؛برخی گفته‌اند: هنگامى که امام علی( علیه السلام ) متولّد شد، مادرش فاطمهبنت اسد، برای یادبود نام پدرش اسد، او را «حیدره» نامید(اسد و حیدر هر دوبه معنای شیرند). سپس او و ابوطالب، به الهام الهى توافق کردند که وى را «على»[3] بنامند.[4] در روایات چنین آمده است:
فاطمه بنت اسد می‌گوید: «من درون کعبه رفتم و از میوه‌ها و روزی‌هاى بهشتى خوردم. پس چون خواستمبیرون بیایم، کسى مرا ندا داد: اى فاطمه! او را "على" بنام که او على (بلندمرتبه) است و خداوندِ علىّ اعلى می‌فرماید: "نامش را از نام خودبرگرفته‌ام و به ادب خود، تربیتش کرده‌ام و بر دشواری‌هاى دانشم آگاهشکرده‌ام. اوست که بت‌ها را در خانه‌ام می‌شکند، و اوست که بر بام خانه‌اماذان می‌گوید و مرا تقدیس و تمجید می‌کند. پس خوشا به سعادت کسى که دوستشبدارد و اطاعتش کند، و واى بر کسى که سرپیچی‌اش کند و دشمنش بدارد!».[5]
عبّاسبن عبدالمطّلب می‌گوید: هنگامى که فاطمه بنت اسد، على را به دنیا آورد، اورا به نام پدرش «اسد» نامید؛ ولى ابوطالب به این، راضى نشد و گفت: بیا تاشبى از کوه ابوقبیس بالا رویم و آفریدگار آسمان را بخوانیم، شاید که ما رابه نام او آگاه کند. پس شب هنگام، حرکت کردند و از کوه ابوقبیس بالا رفتند وخداى متعال را خواندند و ابوطالب، این شعر را سرود: «اى پروردگارِ شب تیرهو صبح روشن درخشنده! حکم قطعی‌ات را برایمان بیان کن که این پسر را چهبنامیم». پس آوایى از آسمان آمد و ابوطالب، سرش را بالا کرد که ناگاه، لوحىهمچون زمرّد سبز دید که چهار سطر در آن نوشته شده بود. آن‌را با دستانشگرفت و محکم به سینه‌اش چسباند. در آن چنین نوشته بود: «به فرزندى پاکیزه،اختصاص یافته‌اید پاک و شریف و پسندیده، و نامش از جانب [خداى] قاهر و والا "على" است ، برگرفته از "علىّ"». پس ابوطالب بسیار شادمان شد و براى خداى ـتبارک و تعالى ـ به سجده افتاد و ده شتر، عقیقه کرد. آن لوح، به کعبهآویخته بود و بنى هاشم به آن بر قریش افتخار می‌کرد تا آن‌که در جنگ حجاج وابن زبیر، ناپدید شد.[6]
2. أسد.[7]
3. امیر المؤمنین.[8]
4. حیدر کرار.[9]
5. حضرت علی( علیه السلام ) در کتب آسمانی و نزد برخی ملت‌ها و گروه‌هایمردمی نام‌های دیگری نیز دارند؛ خود آن‌حضرت می‌فرماید: نام من در انجیل، «الیا» و در تورات، «برىء» و در زبور، «أرىّ» و نزد هندوان، «کبکر» و پیشرومیان، «بطریسا» و نزد پارسیان، «جبتر» و پیش ترکان، «بثیر» و نزد زنگیان، «حیتر» و پیش کاهنان، «بوىء» و نزد حبشیان، «بثریک» و نزد مادرم، «حیدرة» وپیش دایه‌ام، «مَیمون (خوش یُمن)» و نزد عرب، «علىّ» و پیش ارامنه، «فریق» و نزد پدرم، «ظهیر» است.[10]
نسب امام علی( علیه السلام– حر که جمع ان احرار است رلغت ربی یعنی شن ویاماسه بىون ترکیب وخالص باشى ىرانسان دارای خصلتهای نیکو که جامعه عقلا قبول  داشتند که اسلام برانها صحت گذاشت وبنام اخلاق فطری شناخت ان چنان که امده ات اسم علی را خداوندمنان به حضرتابوطالب علیه اسلام اشراق کرده است درحالیکه مادراش حیدرت-کهبعدا حید شد به معنی شیر است بسیاری از القاب توسط خداوندمنان ویا رسول اکرم صلواته الله علیه واله والسلم داده شده است- همین نکته برتری وعظمت ایشان به تمام مخلوقات عالم چه برسد به انسان رامشخص میکند